بسم الله....
خطبه
دو مقدمه عرض کنم
مقدمه اول نگاه های متفاوت به یک موضوع وجود دارد
گاه نگاه ظاهری است مثلا مولوی گوید:
بشنو این نی چون شکایت می‌کند
از جدایی‌ها حکایت می‌کند
کز نیستان تا مرا ببریده‌اند
در نفیرم مرد و زن نالیده‌اند
..........
اما نگاه عرفانی حضرت امام و نقد مولوی؛
مشنو از نی چون حکایت می کند بشنو از دل چون روایت می کند
مشنو از نی، نی نوای بینواست بشنو از دل، دل حریم کبریاست
نی چو سوزد تلّ خاکستر شود دل چو سوزد خانـۀ دلـبر شود
نی زِ خود هرگز ندارد شور و حال دل بـود مـرآت نــور لایــزال
نی اگر پروردۀ آب وگِل است دست پـروده خـداونـدی، دل است
نی اگر بشکست بی قدر و بهاست بشکند گر دل، خریدارش خداست
نی به هر دست و به هر لب آشناست دل مکان و خانۀ خاص خداست
۱.............
مقدمه
۲_ عاشورا باغستاتی است به وسعت تاریخ که هر کس گلی می تواند از آن بچیند چه اقتصادان دان چه جامعه شناس چه استاد اخلاق چه مداح چه سیاستمدار چه مدیر چه تاریخ نویس باشی
به قول مولانا
هر کسی از ظن خود شد یار من
از درون من نجست اسرار من
..................
۲_ اقتصاد دان نگاه می کند به
یکی از علل قیام امام حسین بی عدالتی اقتصادی در جامعه اموی
اقتصاد عزاداری
یک دانشمند غربی کتابی نوشته ثروت مندترین انسان های تاریخ در صدر ان حسیو بن علی بن ابی طالب
یا قصه زمین و اب و سرمایه در کربلا. روز دوم امام زمین کربلا را خریداری و اباحه انتفاع نمود به دو شرط
اول دلالت به قبر او
دوم پذیرایی از زایران و مهمانان او
.......................
۳_ جامعه شناسی
مهیار دیلمی شاعر
فیوم السّقیفه بابن النّبی طرق یومک فی کربلا
و غصب أبیک علی حقّه وَاحِکْ حُسْنَ أَنْ تُقْتَلا
امام باقر(علیه السلام) میفرماید: سیهزار نفر جمع شده بودند که جدّ ما حضرت حسین(علیه السلام) را بکشند، و کلّ یتقرّب إلی الله بدمه، هر یک با کشتن او به خدا تقرّب میجستند. چون میگفتند: یزید خلیفهی پیامبر است و حسینبن علی بر او خروج کرده و باید با او جنگید
به بافت اجتماعی مردم ادم از شهر و دیار خود مدینه غریبانه برود در مکه حج را به عمره مبدل در کوفه ۱۲ هزار نامه بنویسند اما خیانت
.................
۴_ استاد اخلاق از زیبایی های عاشورا جهاد ایثار محبت ولایت کرامت انسانی و لقد کرمنا بنی ادم
من به دو آموزه اخلاقی اشاره می کنم
اول حرمت و حرم. دوم به خیرخواهی
......................
حرمت و حرم
مقدمه
واژه ای به نام حرمت
واژه ای به نام حرمت را بسیاری از ما بسیار شنیده ایم. بسیاری از ما با حرمت زاده شده ایم. بسیاری از ما با حرمت بزرگ شده ایم و با حرمت می میریم. در ادبیات، کنش و واکنش اجتماعی ما ایرانیان واژه ای به نام حرمت جایگاهی بس عظیم دارد و شنیده ایم که بزرگان ما و پدران و مادران ما از حرمت بسیار می گویند و آنگاه که پای سنجش این مفهوم اجتماعی و این ارزش اجتماعی و سبک و سنگین کردن آن به میان می آید معمولا آهی از سر حسرت می کشند و دستی روی دست می کوبند و از حرمت هایی که داشته اند و حرمت هایی که به آن پایبند بوده اند سخن ها می گویند.
مطلب اصلی
در کربلا هم حرمت جغرافیایی وجود دارد مانند مکه
جعل الله الکعبة البیت الحرام قیاما للناس والشهر الحرام والهدی والقلائد ذلک لتعلموا أن الله یعلم ما فی السماوات وما فی الأرض وأن الله بکل شیء علیم
و هم حرمت انسانی احترام کوچکتر به بزرگتر
اسیب شناسی کمتر می بینیم که حرمت گذاری به بزرگ تر، به کوچک تر، به جامعه، به همسایه، به زن، به فرزند، به استاد، به شاگرد و... رعایت شود.
دود سبگار پف می کند تو صورتت. کتابی در کنگره امریکا اداب قلیان کشی
ک۹۱۱از اب هم مضایقه کردند کوفیان
خوش داشتند حرمت مهمان کربلا
...............
خیرخواهی در عاشورا
۱_امام حسین بارها خطبه خواند من خیرخواه ما هستم
۲_عمرو بن قیس مشرقی گوید که من و پسرعمویم در قصر بنی مقاتل، خدمت حسین علیه السلام رسیدیم و فرمود بروید دور شوید که فریاد من را نشنوید
۳_نمونه دوم ضحاک عبدالله مشرقی به امام شرط کرد شرط که هرگاه بی کس ماندی و یاری من برای توسودی نداشت، اجازه بدهی شما رارها کنم و در پی کار خویش بروم.» و روز عاشورا کمی جنگید و رفت
۴_خیرخواهی ابالفضل
قمر بنیهاشم علیهالسلام واقعا به تمام معنی، خیرخواه امام زمانش علیهالسلام بود. لذا در زیارتش عرضه میداریم:
اشهد انک قد بالغت فی النصیحة و اعطیت غایة المجهود؛
و در قسمت بعدی زیارت عرضه میداریم: اشهد انک لم تهن و لم تنکل؛
و در زیارت ایشان در روز عرفه نیز عرضه میداریم: اشهد لقد نصحت لله و لرسوله و لاخیک؛
صاحب مکیال المکارم می گوید خیرخواهی برای امام زمان علیهالسلام یکی از وظایف منتظران است. ما هم باید خیرخواه باشیم برای امام زمان خود برای جامعه و همسایه و حتی خود و خانواده خود قوا انفسکم و اهلیگ نارا
شب عاشورای ۱۴۰۳ در هیات
محمد امین وحدانی نیا